Ανήμερα της Παναγίας το 1940, το ιταλικό υποβρύχιο «Ντελφίνο» τορπιλίζει το ελληνικό ελαφρύ καταδρομικό «Έλλη» στο λιμάνι της Τήνου. 10 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους, 24 τραυματίζονται και ο Β’ παγκόσμιος πόλεμος βρίσκεται πλέον προ των πυλών
Τον Αύγουστο του 1940, η Ελλάδα με κυβερνήτη το δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά παρουσιάζεται ακόμα ουδέτερη στον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, ο οποίος μετρά ήδη ένα χρόνο. Ωστόσο, είναι κοινή γνώση ότι η χώρα είναι φιλικά προσκείμενη στις αγγλικές δυνάμεις. Η Ιταλία, σύμμαχος της ναζιστικής Γερμανίας και τεράστια ναυτική δύναμη διεκδικεί την πρωτοκαθεδρία στη Μεσόγειο και προσπαθεί να εκτοπίσει τη Μ. Βρετανία. Εκείνη την εποχή, τα Δωδεκάνησα βρίσκονται υπό ιταλική κατοχή. Ο διοικητής τους, Τσέζαρε Μαρία ντε Βέκι, είναι υψηλά ιστάμενο μέλος του Φασιστικού Κόμματος του Μπενίτο Μουσολίνι και θρασύτατος, κατά τις πηγές.
Η θρασύτητα του Ντε Βέκι και η επιμονή της Ιταλίας να ανακατέψει την Ελλάδα στον πόλεμο θα οδηγήσουν στην επίθεση σε αιματηρή επίθεση στο λιμάνι της Τήνου. Έπειτα από εντολή του Ντε Βέκι, το ιταλικό υποβρύχιο «Ντελφίνο» με διοικητή τον υποπλοίαρχο Τζουζέπε Αϊκάρντι ξεκινά από την τοποθεσία Παρθένι της Λέρου με σκοπό να πλήξει εχθρικά πλοία σε Τήνο και Σύρο και στο τέλος να αποκλείσει τη διώρυγα της Κορίνθου.
Η επιχείρηση φαίνεται ότι ήταν σε γνώση του Μουσολίνι αλλά δεν επικροτήθηκε από όλα τα μέλη της ιταλικής διοίκησης.
Τήνος. 8.25, 15 Αυγούστου 1940
Λίγο πριν τη λιτάνευση της εικόνας της Παναγίας, το ιταλικό υποβρύχιο βρίσκεται έξω από το λιμάνι της Τήνου, εν καταδύσει, θέλοντας να τορπιλίσει δύο επιβατηγά τα οποία μετέφεραν προσκυνητές, το «Έλση» και το «Έσπερος». Ωστόσο, επειδή τα πλοία ήταν οπλιταγωγά θεωρήθηκαν εχθρικά από τους Ιταλούς. Εκείνη την ώρα, έφτανε στο λιμάνι για τους εορτασμούς το καταδρομικό «Έλλη». Τρείς τορπίλες του «Ντελφίνο» στόχευσαν το καταδρομικό. Μια εύστοχη ήταν αρκετή για να πλήξει το μηχανοστάσιο και να σκοτώσει εννέα μέλη του πληρώματος. Το Έλλη βυθίστηκε μετά από μια ώρα στο λιμάνι της Τήνου.
Το «Ντελφίνο» έφυγε και προχώρησε προς τη Σύρο αλλά δεν βρήκε κανένα πλοίο στο λιμάνι. Η υπόλοιπη πορεία του ανακόπηκε, έπειτα από άνωθεν εντολή που στάλθηκε από τη Ρώμη. Μέχρι και τις 30 Οκτωβρίου 1940, δεν είχε δοθεί στη δημοσιότητα η ταυτότητα του πλοίου που βύθισε το «Έλλη» για να μη διαταραχθεί η ουδέτερη στάση της Ελλάδας στον πόλεμο. Ο τότε Υπουργός Εξωτερικών της Ιταλίας, Γκαλεάτσο Τσιάνο, έγραψε στα απομνημονεύματά του ότι ο τορπιλισμός της «Έλλης» ήταν αποτέλεσμα της θρασύτητας του Ντε Βέκι.
Το 1950, στα πλαίσια επανορθώσεων, η Ιταλία έδωσε στην Ελλάδα το καταδρομικό «Ευγένιος της Σαβοίας» που μετονομάστηκε, έπειτα, σε «Έλλη». Το ναυάγιο του πλοίου ανασύρθηκε, όπως βρέθηκαν και κομμάτια της τορπίλης. Τα τμήματα της τορπίλης που βύθισαν το «Έλλη» εκτίθενται στο Ναυτικό Μουσείο Πειραιά.
