Γράφει η Γεωργία Κακή.
Την λένε Γεωργία Κακή αλλά είναι πολύ καλή! Η Τρίπολη την γέννησε, η Κομοτηνή την διαμόρφωσε. Η Νομική την γαλούχησε, η δημοσιογραφία την κέρδισε. Η Τέχνη και το Ταξίδι τροφοδοτούν τη φαντασία της και το αστείρευτο πάθος της για ζωή. Αν ήταν χρώμα, σίγουρα θα ήταν το κίτρινο…του ήλιου. Κι αν ήταν ηρωίδα θα ήθελε να είναι η Αντιγόνη…του Σοφοκλή. Συνδυάζονται τα παραπάνω; Κι η ίδια ακόμα, αναρωτιέται !
Ο Σεπτέμβριος. Αχ, ο Σεπτέμβριος. Πόσο παρεξηγημένος είναι. Μα γιατί; Αφού είναι υπέροχος μήνας. Είναι εκείνος που σημαίνει την αρχή μιας νέας σεζόν. Είναι όσο ζεστός αλλά και όσο δροσερός πρέπει. Τον πλαισιώνουν τα πορτοκαλοκιτρινοκαφετιά χρώματα της φύσης, τα πεσμένα φύλλα, το υγρό χώμα. Είναι γεμάτος νοσταλγία για το περασμένο (πια) καλοκαίρι και συγχρόνως ανυπομονησία για τα νέα ξεκινήματα. Είναι όμως και συνυφασμένος με την εξεταστική περίοδο. Χμμ…να γιατί είναι παρεξηγημένος! Τα τελευταία χρόνια όσο θυμάμαι τον εαυτό μου και τους φίλους μου, τον Σεπτέμβριο μελετούσαμε. Και μελετούσαμε πολύ. Στα τέλη του Αυγούστου, τα κεφάλια έμπαιναν μέσα γιατί : Σεπτέμβριος ίσον τέλος καλοκαιριού ίσον εξεταστική! Και η εξεταστική δεν σου επιτρέπει να απολαύσεις τις κινηματογραφικού χαρακτήρα σκηνές της αρχής της Ινδίκτου.
Έφτασε φυσικά και ο φετινός Σεπτέμβριος, μετράμε ήδη λίγες ημέρες του, που (ξανά) εγώ, όπως και πολλοί, πολλοί άλλοι έχουμε εξεταστική. Και είναι ίσως το πρώτο φθινόπωρο που αναρωτιέμαι: είναι τελικά οι εξετάσεις που μας εμποδίζουν να χαρούμε τις εποχές, τις περιόδους και στις στιγμές μας; Το άγχος με το οποίο μας τροφοδοτεί η εξεταστική διαδικασία; Η αγωνία για το αποτέλεσμα; Ο φόβος μιας ενδεχόμενης αποτυχίας ή ανάγκη να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό; Δεν είμαι σίγουρη. Γιατί αν το καλοσκεφτείς, όλη μας η ζωή είναι γεμάτη εξετάσεις. Κάθε τύπου. Αν καθίσω να αναλογιστώ, πόσες φορές στη ζωή μας μπαίνουμε σε αυτή τη διαδικασία, θα βάλω τα κλάματα. Για σκεφτείτε το: πόσα ωριαία διαγωνίσματα, ξενόγλωσσα διπλώματα, αθλητικές δοκιμασίες, πανελλήνιες εξετάσεις, φοιτητικές εξεταστικές, διπλωματικές εργασίες και τόσα άλλα που έπονται…
Και δεν είναι μόνον αυτά. Η πραγματική εξεταστική είναι η ίδια η ζωή, που στην αρένα της, σε προκαλεί κάθε στιγμή και κάθε λεπτό, να αποδεικνύεις συνεχώς την αξία σου. Γιατί οι εξετάσεις δεν δίνονται μόνον μέσα σε αμφιθέατρα. Καθημερινά δοκιμαζόμαστε ως φίλοι, ως γιοι και κόρες, ως γονείς, ως επαγγελματίες, ως επιστήμονες, ως κοινωνικά όντα, ως άνθρωποι. Κι ο κύκλος αυτής της δοκιμασίας δεν κλείνει ποτέ. Αφού λοιπόν αυτή η «εξέταση» δεν έχει τέλος, ας προσπαθήσουμε να ζήσουμε αυτό το Σεπτέμβριο και κάθε Σεπτέμβριο, αυτή την ημέρα και κάθε ημέρα, όπως της πρέπει. Ας εξεταστούμε (αφού δεν μπορούμε να το αποφύγουμε) χωρίς να μεμψιμοιρούμε. Γιατί η ζωή δε θα πάψει ποτέ να μας προκαλεί να της αποδείξουμε ότι την αξίζουμε. Και η επιτυχία στις εξετάσεις της ζωής είναι που προσφέρει την μεγαλύτερη λύτρωση.
Καλή επιτυχία σε όλους τους εξεταζόμενους
σε όλους τους «τομείς» (της ζωής).
