Γράφει η Γεωργία Κακή
Δε θα κουραστώ ποτέ να λέω πως η περίοδος που διανύουμε είναι ιδανική για νέα ξεκινήματα. Κάτι συμβαίνει, και το φθινόπωρο πάντοτε μας κινητοποιεί να θέτουμε στόχους. Στόχους μεγάλους, στόχους μικρούς, στόχος μακροπρόθεσμους ή βραχυπρόθεσμους, στόχους, στόχους, στόχους… Τουλάχιστον εγώ έτσι αισθάνομαι. Πώς έτσι; Λες και η νέα σεζόν, που βρίσκεται στο ξεκίνημά της, με καλεί να σηκωθώ απ’ τον καναπέ και να τρέξω να προλάβω τη ζωή που προχωράει. Να γίνω καλύτερη. Να θέσω στόχους που επιθυμώ να επιτύχω. Κι επειδή συναντώ αρκετούς που αντιμετωπίζουν τη νέα σεζόν – όπως κι εγώ – ως μία νέα αφετηρία, θα ήθελα να μοιραστώ ορισμένα πράγματα που έχω διδαχθεί από τους μέχρι τώρα δικούς μου αγώνες δρόμου – αγώνες στόχου.
- Το πρώτο και βασικότερο που πιστεύω ακράδαντα είναι πως οι στόχοι που θέτουμε πρέπει να είναι συγκεκριμένοι. Έτσι αυξάνουμε τις πιθανότητες να τους πετύχουμε. Για παράδειγμα ένας γενικός στόχος θα ήταν : “Θα ήθελα να βελτιώσω τα αγγλικά μου.”. Ενώ ο συγκεκριμένος είναι : “Φέτος θα πάρω το proficiency!”
- Το επόμενο πολύ σημαντικό είναι οι στόχοι να έχουν χρονοδιάγραμμα. Άλλο είναι να λες : “Θέλω να βελτιώσω τη φυσική μου κατάσταση.”, και άλλο να δηλώνεις : “Θα δουλέψω εντατικά ώστε να έχω ένα υγιές κορμί ως το καλοκαίρι!”. Το χρονοδιάγραμμα δεν σου επιτρέπει να παρεκκλίνεις ούτε να επαναπαύεσαι.
- Και όσον αφορά την ποσότητα των στόχων; Ναι. Η ζωή γεμίζει νόημα και ζωντάνια όταν θέτει στόχους. Μην το παρακάνεις όμως. Να θέτεις παραπάνω από έναν στόχους, αλλά όχι πολύ παραπάνω. Είναι καλό να έχει κανείς φιλοδοξίες και όνειρα που θέλει να κατακτήσει, όμως όταν οι στόχοι είναι πολλοί, συχνά είναι αντικρουόμενοι, ή σε κάθε περίπτωση είναι σχεδόν ανέφικτο να επιτευχθούν όλοι μαζί και τέλεια. Κι αυτό μπορεί να μας κάνει να αισθανθούμε ανεπαρκείς. Ωφέλιμο είναι λοιπόν να θέτουμε προτεραιότητες. Να μην υπερεκτιμούμε τις δυνάμεις μας θεωρώντας εσφαλμένα πως είμαστε ικανοί να διακτινιστούμε , αλλά ούτε και να επαναπαυόμαστε σε μία και μόνη επιδίωξη. Γιατί κι αυτή είναι πιθανόν να μην πραγματοποιηθεί. Οπότε, τι θα έχουμε καταφέρει;
Έχω την πεποίθηση πως τα παραπάνω θα μπορούσαν να προσανατολίσουν κάποιον που στην παρούσα χρονική στιγμή καταγράφει το πλάνο του για την νέα σεζόν, σε ένα μικρό σημειωματάριο, που στη συνέχεια θα καταχωνιάσει στο πρώτο συρτάρι του γραφείου του. Μην νομίζετε. Κι εγώ δεν είμαι βέβαιη ότι αυτού του είδους η προσέγγιση είναι και η σωστή. Ακόμα το ψάχνω. Όμως αν πρόκειται κάτι να σας μείνει απ’ αυτό το άρθρο, θα ήθελα να είναι το εξής: Δεν υπάρχουν ανέφικτοι στόχοι! Υψηλοί ναι. Δύσκολοι ίσως. Ανέφικτοι όχι! Να έχετε το θάρρος να ονειρεύεστε, να οραματίζεστε, να προγραμματίζετε και να επιτυγχάνετε ή να αποτυγχάνετε γιατί κι αυτό είναι μέσα στη ζωή. Μην κρίνετε τον εαυτό σας για τις προτεραιότητές του. Ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός και αυτό κάνει ξεχωριστά και τα θέλω του. Ακόμη κι αν ένας στόχος φαντάζει άπιαστος, μην διστάζετε, πολεμήστε γι’ αυτόν. Κι όταν έρθει η στιγμή που θα τον κατακτήσετε, επιβραβεύστε τον εαυτό σας. Του αξίζει. Μέχρις ότου έρθει η νέα σεζόν και θέσετε τον επόμενο!
Have a nice season
With love
Georgia
