Επιμέλεια: Γεωργία Κακή
Τον Στρατή δεν τον γνώριζα παρ’ ότι τυγχάνει συντοπίτης μου… Τον συνάντησα πρώτη φορά όταν πήγα να παρακολουθήσω την συναυλία του, στο Μαλλιαροπούλειο Θέατρο της Τρίπολης. Εκεί, αντίκρισα ένα παιδί νέο, ταλαντούχο, σεμνό, με ήθος, με ένα βλέμμα αθώο και συνάμα ευφυές (σπάνιος συνδυασμός).
Στη συνέχεια έμαθα κι άλλα πράγματα για αυτόν: Ο Στρατής μεγάλωσε στην Τρίπολη. Η μουσική τον έλκυε από μικρό και κάθε φορά που ο πατέρας του έπαιζε κιθάρα, καθόταν και τον χάζευε… Σε ηλικία 18 ετών αποφοίτησε από το Μουσικό Σχολείο Τρίπολης και κάπου εκεί, ξεκίνησαν όλα…
Από τις πιο κομβικές στιγμές της ζωής του, ήταν η γνωριμία του με τον διεθνούς φήμης κλασσικό κιθαρίστα, και συνθέτη, Παναγιώτη Μάργαρη, ο οποίος έγινε δάσκαλός του. Από τότε και χάρη σε εκείνον, γνώρισε και συνεργάστηκε με πολλούς μουσικούς, ανταλλάσσοντας μαζί τους εμπειρίες και γνώσεις. Πρόσφατα, κυκλοφόρησε τον πρώτο του προσωπικό δίσκο με τίτλο «Wonderful Life».
Ας τον γνωρίσουμε όμως μαζί, καλύτερα…
Στρατή, πότε κατάλαβες ότι θες να γίνεις μουσικός ;
Το κατάλαβα πραγματικά όταν πήγα σε μια συναυλία που έκανε στην Ασέα το χωρίο που ποιητή Νίκου Γκάτσου, ο διεθνούς φήμης κλασσικός κιθαρίστας αλλά και συνθέτης Παναγιώτης Μάργαρης. Εκείνη την ημέρα συνειδητοποίησα με τι πραγματικά θέλω να ασχοληθώ και σε τί θέλω να αφοσιωθώ.
Όταν είσαι σπίτι μόνος, τι μουσική ακούς;
Ως μουσικός και καλλιτέχνης πρέπει να ακούς όλα τα είδη μουσικής γιατί αυτό θα σε βοηθήσει να ανοίξουν οι ορίζοντές σου μελλοντικά και πάνω στην μουσική αλλά και γενικά στην ζωή σου. Όταν είμαι μόνος στο σπίτι ένα είδος που ακούω είναι η Country μουσική. Είναι ένα είδος αμερικάνικης λαϊκής μουσικής που ξεκίνησε από αγροτικές περιοχές τον Νοτίων Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής την δεκαετία του 1920. Είναι πολύ ιδιαίτερη μουσική γιατί μιλάει για την ζωή, και το θάνατο και ήταν το πρώτο είδος μουσικής που άκουσα. Αργότερα άνοιξαν οι ορίζοντες μου ακούγοντας και άλλα είδη όπως: Pop, Rock, Soft Rock, Blues, Jazz,ισπανική μουσική αλλά και ελληνικά είδη μουσικής όπως : έντεχνη, ρόκ και άλλα.
Τι είναι αυτό που σου δίνει την έμπνευση να δημιουργείς
μουσική;
Το πάθος και η αγάπη είναι που μου δίνουν αυτή την ώθηση να δημιουργήσω κάτι καινούργιο.
Ισχύει αυτό που λένε ότι η ζωή ενός καλλιτέχνη είναι μοναχική;
Ο καλλιτέχνης και το έργο του που θα δείξει στην κοινωνία αποτελεί σημαντικό ζεύγος. Μιλώντας για μουσική, κάθε καλλιτέχνης είναι διαφορετικός. Υπάρχουν πολλοί εσωστρεφείς υπάρχουν και πολλοί εξωστρεφείς. Γενικά όποιος ασχολείται με την μουσική, του δημιουργούνται πολλές ευαισθησίες και ανάμεικτα συναισθήματα. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, αλλά δεν είναι και καλό. Τα θετικά του να είσαι εσωστρεφής είναι ότι συνέχεια δημιουργείς καινούργιες συνθέσεις, κλείνεσαι στον εαυτό σου, ψάχνεσαι, ανακαλύπτεις καινούργια πράγματα. Ένα μεγάλο μείον που έχουμε εμείς οι καλλιτέχνες και βάζω τον εαυτό μου μέσα είναι ότι είμαστε πολύ ευαίσθητοι. Όταν ξεκίνησα να κάνω τα πρώτα μου βήματα πάνω στην μουσική, δεν κρύβω ότι ήμουν εσωστρεφής και σαν χαρακτήρας πολύ ευαίσθητος. Με τα χρόνια και με την εμπειρία, ένιωσα πιο δυνατός και σίγουρος για το τι έκανα. Άρχισα να ανοίγομαι και να έχω επαφή με το κοινό που με άκουγε.
Ποιος ήταν αυτός με τον οποίον μοιράστηκες την πρώτη σου
σύνθεση;
Η πρώτη σύνθεση που έφτιαξα την ονόμασα Moments και μάλιστα την έφτιαξα το 2021. Της έδωσα αυτό το όνομα για να τονίσω ότι η ζωή είναι στιγμές που έρχονται και φεύγουν, πρέπει να ζούμε την κάθε στιγμή γιατί δεν έρχονται ποτέ πάλι πίσω, ότι ζούμε να μείνει μέσα μας ως μία πολύ ωραία και όμορφη ανάμνηση. Την μοιράστηκα με έναν εξαιρετικό φίλο, με έναν εξαιρετικό άνθρωπο μα πάνω απ΄ όλα αδερφό για εμένα οπού ήταν πάντα εκεί σε ότι έκανα να μου δίνει κουράγιο και να με καμαρώνει. Τον Χρήστο – Μιχαήλ Γκαργκάσουλα, τον πνευματικό μου αδερφό. Με στήριξαν και άλλοι φίλοι όπως ο Νίκος Σχορετσανιτής, η Νατάσα Κωτσιομύτη, ο Κωνσταντίνος Γενιτσαριώτης και ο Γιώργος Νικολόπουλος και τους ευχαριστώ πολύ. Φυσικά το ίδιο με στήριξαν και οι γονείς μου και τους οφείλω πολλά, γιατί χωρίς αυτούς και την υποστήριξή τους δε θα είχα φτάσει πολύ μακριά.
Πως θα ήθελες να εξελιχθείς καλλιτεχνικά στα επόμενα χρόνια; Ποιο είναι το μουσικό όνειρό σου;
Ένας από τους βασικούς στόχους μου είναι να τελειώσω τις σπουδές πάνω στην κλασσική κιθάρα. Τελειοποιώντας αυτόν τον στόχο, ανοίγουν μπροστά μου πολλές πόρτες. Θα ήθελα πολύ να συνεργαστώ και με άλλους καλλιτέχνες, όχι απαραίτητα οργανοπαίχτες αλλά και ερμηνευτές. Είναι πολύ όμορφο το συναίσθημα του να συνεργάζεσαι με ανθρώπους που ασχολούνται με την μουσική, γιατί θα δώσεις πολλά θα εισπράξεις διπλή γνώση και εμπειρία. Το μουσικό όνειρό μου είναι να μάθω όσα περισσότερα πράγματα μπορώ, να αποκτήσω εμπειρία πάνω στην κλασσική κιθάρα, να παίζω σε θέατρα μουσικής, σε μέγαρα μουσικής, να κάνω περιοδείες. Όταν αγαπάς κάτι πραγματικά αφοσιώνεσαι πλήρως σε αυτό με πάθος και αγάπη.
Πρόσφατα οι πόρτες του Μαλλιαροπουλείου άνοιξαν για εσένα και προσέφερες στην πόλη μας μία ξεχωριστή μουσική βραδιά που ήταν και η πρώτη σου στην Τρίπολη. Μίλησέ μας για αυτή σου την εμπειρία : Πως ένιωσες; Το τρακ πάνω στην σκηνή και το συναίσθημά σου στο άκουσμα του χειροκροτήματος.
Η συναυλία που στέφθηκε με επιτυχία στο Μαλλιαροπούλειο θέατρο Τρίπολης το Σάββατο 14 ης Ιανουαρίου θα είναι μία από τις συναυλίες που θα την θυμάμαι για πάντα. Σαν εμπειρία αυτό που βίωσα ήταν το κάτι άλλο και για εμένα ήταν η πρώτη συναυλία, οπότε έπαιξε σημαντικό ρόλο όλο αυτό. Ένιωσα πολύ όμορφα, η ψυχολογία είχε φτάσει στα ύψη, ήμουν υπερευχαριστημένος. Δεν κρύβω ότι υπήρχε ένα άγχος πάνω στην σκηνή, αλλά πιστεύοντας στις δυνάμεις μου και στις δυνατότητές μου, κατάφερα να το καταπολεμήσω και να βγει ένα αξιοπρεπές αποτέλεσμα. Για έναν καλλιτέχνη τα συναισθήματά του στο άκουσμα του χειροκροτήματος σημαίνουν πολλά. Για εμένα τα συναισθήματά μου την ώρα του χειροκροτήματος ήταν ικανοποίηση, χαρά αλλά και δέος. Αν σκεφτεί κανείς ότι πάνω σε αυτήν την σκηνή έχουν ανέβει σπουδαίοι άνθρωποι του θεάτρου και της μουσικής και μου δόθηκε και εμένα η ευκαιρία να βρίσκομαι εκεί…
Έχει κυκλοφορήσει δίσκος με την σύνθεσή σου. Μίλησέ μας
για αυτή τη δουλεία.
Πρόσφατα έβγαλα τον πρώτο μου προσωπικό δίσκο με τίτλο Wonderful Life, μία εξαιρετική δουλεία γεμάτη πάθος, αγάπη, αφοσίωση, επιμονή και πολλές θυσίες για να βγει αυτό το όμορφο αποτέλεσμα. Περιέχει κομμάτια πολύ γνωστών καλλιτεχνών διασκευασμένα από εμένα τονίζοντας έτσι τον δικό μου καλλιτεχνικό χαρακτήρα. Περιέχει και μία δική μου σύνθεση με όνομα Love and Dreams. Οι τελευταίες μου συνθέσεις έχουν κάτι το διαφορετικό με τις προηγούμενες. Χωρίζονται σε δύο μέρη χαρούμενο και λυπηρό, τονίζοντας καλύτερα το ύφος αλλά και τα συναισθήματα.
Αν δεν ήσουν μουσικός, τι θα ήθελες να ήσουν;
Αν δεν ήμουν μουσικός πάλι μουσικός θα επέλεγα να ήμουν, διότι η μουσική είναι ψυχοθεραπεία, σε ηρεμεί, σε ταξιδεύει, αυτό έκανε και κάνει μουσική σε εμένα. Για κάποιο λόγο ήμουν γεννημένος για αυτό. Όλοι γεννιόμαστε με κάποιο ταλέντο και κάποιο χάρισμα απλά καμιά φορά πρέπει να ψαχτείς πολύ μέσα σου για να βρεις τι σου αρέσει. Εμένα με κέρδισε η μουσική.
Γιατί κιθάρα; Την διάλεξες η σε διάλεξε;
Ήταν κεραυνοβόλος έρωτας από την αρχή επέλεξε ο ένας τον άλλον. Δέχτηκα τόσο πολύ με αυτό το όργανο που δεν το αποχωρίστηκα ποτέ πάλι. Αν το σεβαστείς και το αγαπήσεις το
όργανο το ίδιο θα στο ανταποδώσει και θα το καταλάβεις. Έτσι την επέλεξα σαν όργανο, γιατί είναι ένα πολυφωνικό όργανο από μόνο του, έχει απίστευτα ηχοχρώματα, αρμονικές, δυνατό και καθαρό ήχο. Δημιουργείς ένα σύνολο από ήχους οργάνων, από κρουστά μέχρι ήχους άλλων έγχορδων οργάνων όπως είναι το κοντραμπάσο, όλα αυτά με διάφορες τεχνικές. Κάνοντας αυτή την επιλογή οπού δεν την μετάνιωσα ποτέ έχω καταφέρει πολλά πράγματα, ένα από αυτά είναι και το συναισθηματικό δέσιμο που έχω αναπτύξει μαζί της.
Ας κλείσουμε με τρία επίθετα με τα οποία θα χαρακτήριζες τον
εαυτό σου!
Τα τρία επίθετα με τα οποία θα χαρακτήριζα τον εαυτό μου είναι ότι είμαι υπερσυναισθηματικός, δημιουργικός και μερικές φορές εσωστρεφής.
Και με το αγαπημένο σου (όχι δικό σου) τραγούδι…
Το αγαπημένο μου κομμάτι είναι από το είδος της Country μουσικής και έχει όνομα Humble and Kind του καλλιτέχνη Tim McGraw, είναι πολύ συναισθηματικό κομμάτι, το καταλαβαίνεις και από τον τίτλο: ταπεινός και ευγενικός, νομίζω τα λέει όλα!
Καλή επιτυχία σε όλα Στρατή!
